Φαράγγι Ελικίστρας. Περιοδικό ΚΟΡΦΕΣ-238

Ακόμη ένα φαράγγι προστέθηκε στην μεγάλη λίστα της εξερεύνησης των Ελληνικών βουνών, αυτή τη φορά στη Πελοπόννησο. Μπορεί να κατοικώ στο Βόλο και η ομάδα μας γύρω από αυτόν, αλλά δεν σταματήσαμε ποτέ να εξερευνούμε όλη την Ελλάδα, γιατί το πάθος της εξερεύνησης δεν έχει όρια, αλλά μόνο ορίζοντες!

Αρθρογραφία, φωτογραφίες: Γιώργος Ανδρέου. Περιοδικό ”Κορφές” No 238-Ιανουάριος 2018

Η αλήθεια είναι ότι η Πελοπόννησος είναι η μόνη περιοχή όπου δεν έχουμε τρυπήσει βράχο και ήρθε η στιγμή μετά από 21 χρόνια εξερεύνησης των Ελληνικών φαραγγιών να νοιώσουμε τη χαρά και την ηθική ικανοποίηση για ένα νέο μέρος.

Το φαράγγι της Ελικίστρας βρίσκεται στο Παναχαϊκό όρος και απέχει μόλις 13χλμ (30 λεπτά) από τη πόλη της Πάτρας.

Πελοπόννησος

Έχει συνεχή ροή όλο το χρόνο και τροφοδοτείται από μια μεγάλη ορεινή λεκάνη από τη θέση Ψαρθί στα 1383 μέτρα υψόμετρο, όπου βρίσκεται και το ομώνυμο ορειβατικό καταφύγιο.

Το Παναχαϊκό όρος καταλαμβάνει το βόρειο και κεντρικό τμήμα του Νομού Αχαΐας. Έχει πάρει την ονομασία του λόγω της θέσης του στον νομό.

Το ψηλότερο σημείο του Παναχαϊκού είναι η κορυφή Πύργος του Παλαβού 1.928 μ. κι ακολουθούν ο Βοϊδιάς 1.836 μ, του Γιώργη 1.804 μ, ο Μπάρμπας 1.613 μ. και η Κρανιά 1.304 μ.

Οι περισσότερες κορυφές του προσφέρουν θέα προς τον Πατραϊκό κόλπο και τη Στερεά Ελλάδα.

Από το Παναχαϊκό πηγάζουν οι ποταμοί Γλαύκος, Φοίνικας και πολλά ακόμη μικρότερα ορεινά ποτάμια.

Έχει δεκάδες διακλαδώσεις και πρόβουνα που αποτελούν ένα είδος γεωφυσικής γέφυρας με τον Ερύμανθο και το Χελμό.

Ανήκει στη γεωλογική ζώνη Ωλενού – Πίνδου και αποτελείται κυρίως από φλύσχες.

Έντονα συναντάμε γκρεμούς, χαράδρες και φλύσχες με σχετικά ομαλές κορυφές, φαράγγια και ρέματα.

Το Παναχαϊκό είναι από τα πιο ασταθή γεωλογικά εδάφη της χώρας.

Οι κατολισθήσεις είναι σύνηθες φαινόμενο και η πρόσβαση στα φαράγγια πρέπει να γίνεται μόνο με καλοκαιρία.

Το χωριό που βρίσκεται δίπλα στο φαράγγι ονομάζεται Πουρναρόκαστρο.

Το Πουρναρόκαστρο είναι μικρό χωριό της Αχαΐας, βρίσκεται στους πρόποδες του Παναχαϊκού όρους με υψόμετρο 650 μέτρα και ανατολικά της Πάτρας, όπου απέχει 13 χιλιόμετρα οδικώς από το κέντρο της.

Κύριο χαρακτηριστικό της περιοχής είναι η εναλλαγή του τοπίου σε σχετικά μικρές αποστάσεις, το κακοτράχαλο εδάφος, καθώς και η εξαιρετική θέα που προσφέρει με φόντο σχεδόν ολόκληρη την Πάτρα και την ευρύτερη περιοχή της, καθώς και μεγάλο μέρος της δυτικής Αχαΐας, τον Πατραϊκό κόλπο και την Αιτωλοακαρνανία στο βάθος.

Σημείο αναφοράς του χωριού είναι ο λόφος που βρίσκονται τα ερείπια του φράγκικου κάστρου και ο ναός του Προφήτη Ηλία, χτισμένος το 1851.

Ο πύργος βρίσκεται σε λόφο βόρεια του χωριού και είναι μάλλον κατάλοιπο κάστρου που υπήρχε στο σημείο. Ιστορικά αναφέρεται στις λίστες με τα φέουδα κι ως Πριναρόκαστρο ή Καμερόκαστρο ή Κουμερόκαστρο και χτίστηκε τον 14ο αιώνα.

Στο χωριό βρίσκεται επίσης το Κέντρο Περιβαλλοντικής Πληροφόρησης Παναχαϊκού Όρους που έχει ως βασικό σκοπό την ανάδειξη του Παναχαϊκού καθώς και την ευαισθητοποίηση και πληροφόρηση σχετικά με το φυσικό και πολιτιστικό πλούτο της γύρω και της ευρύτερης περιοχής.

Η Ελικίστρα που πήρε την ονομασία και το φαράγγι, είναι χωριό που βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 380 μέτρα, κάτω από το Πουρναρόκαστρο και πολύ κοντά στη Πάτρα.

Το φαράγγι το τέμνει ο δρόμος προς το καταφύγιο και το χωρίζει σε δύο μέρη.

Προσπερνώντας το χωριό με κατεύθυνση το ορειβατικό καταφύγιο Ψαθρί κι ακολουθώντας τη σήμανση, μετά από 1χλμ βατό χωματόδρομο συναντάμε ανοιχτό τμήμα του φαραγγιού με χαρακτηριστικό τις παλιές πέτρινες πεζούλες χτισμένες το 1954.

Ένα έργο που έγινε εκείνη την εποχή για την συγκράτηση του χειμάρρου και των φερτών υλικών που παρασύρει από ψηλά.

Το σημείο που το τέμνει ο δρόμος, υπάρχει χώρος για στάθμευση.

Για να πάμε στο πάνω μέρος ακολουθούμε μονοπάτι έχοντας το φαράγγι στ’ αριστερά μας.

Μετά από 20’ ευχάριστης πεζοπορίας ήπιας κλίσης περνώντας από δάσος με έλατα και κυπαρίσσια, προσεγγίζουμε το φαράγγι.

Ξεκινώντας από το μονοπάτι, στην αρχή κατευθύνεται προς μια πεζούλα ενός διπλανού ρέματος, όπου υπάρχει κι ένας πλάτανος.

Από εκεί πρέπει να πάρουμε ένα καθαρό κι ευδιάκριτο ανηφορικό μονοπάτι με κάθετη κατεύθυνση προς το φαράγγι, ενώ αμέσως μετά, το ίδιο μονοπάτι θα αρχίζει να κινείται παράλληλα με το φαράγγι και να έχουμε θέα προς αυτό.

Λόγω του ότι ο βηματισμός μας μπορεί να προκαλέσει μικρές καταπτώσεις βράχων θα πρέπει να κινούμαστε αρκετά προσεκτικά, ενώ το πρώτο ραπέλ πρέπει να γίνει από δένδρο που βρίσκεται στην δεξιά όχθη, όπως κατεβαίνουμε.

Στη συνέχεια υπάρχουν τοποθετημένα σε όλους του καταρράκτες, μεταλλικά αγκύρια.

Το σύνολο των καταρρακτών είναι 6, με ύψη από 3 έως 23 μέτρα, ενώ στη διαδρομή υπάρχουν κι αρκετά σημεία που γίνεται κατάβαση με αντιστηρίξεις.

Ο μεγαλύτερος καταρράκτης χωρίζεται σε δύο τμήματα και είναι το ομορφότερο σημείο του φαραγγιού, μιας και στο σημείο αυτό το φαράγγι γίνεται πολύ στενό και με ψηλά τοιχώματα.

Στην διαδρομή δεν συναντάμε πουθενά βαθιές λίμνες, γιατί είναι κεκαλυμμένες από τα φερτά υλικά.

Μετά από 2,5 ώρες μέσα στο φαράγγι, καταλήγουμε στο χώρο στάθμευσης.

Από εκεί και κάτω υπάρχει άλλη διαδρομή με μεγαλύτερους καταρράκτες από το πάνω μέρος.

Το δεύτερο μέρος αποτελείται από 5 απανωτούς καταρράκτες με ύψη από 8 έως 25 μέτρα.

Μικρή διαδρομή αλλά με συνεχόμενα ραπέλ χωρίς καθόλου περπάτημα.

Η μεγαλύτερη κατάβαση βρίσκεται στο τέλος κι εκεί το φαράγγι ανοίγει.

Από εκεί και κάτω μέχρι το χωριό της Ελικίστρας, δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον και υπάρχουν κι αρκετές παλιές πέτρινες πεζούλες.

Η έξοδος γίνεται ακριβώς μετά από 250 μέτρα από τον τελευταίο μεγάλο καταρράκτη, από τα αριστερά όπως κατεβαίνουμε, αναρριχώντας από ένα παλιό εγκαταλειμμένο μονοπάτι προς Πουρναρόκαστρο.

Υπολογίστε περίπου μισή ώρα μέχρι να βγείτε στο χωματόδρομο.

Από τον χωματόδρομο μέχρι το σημείο στάθμευσης περπατάτε για 1χλμ.

Το φαράγγι το αγκυρώσαμε παρέα με τον Γιάννη Δουμουλιάκα και Βασίλη Παπαβασιλείου, για εκπαιδευτικό σκοπό για την 6η ΕΜΑΚ.

Η αγκύρωση δεν έγινε μόνο με σκοπό την ασφαλή κατάβαση των ομάδων και την αποφυγή μεγάλων ποσοτήτων νερών, αλλά και για την εκπαιδευτική εξοικείωση όσων ασχολούνται με το canyoning.

Το φαράγγι είναι έτοιμο να υποδεχθεί όλους τους φίλους του canyoning.

Εντός του φαραγγιού και σε συγκεκριμένα σημεία, βρέθηκαν απομεινάρια πολύ παλαιών αγκυρώσεων, τοποθετημένων στα χαμηλότερα σημεία των βράχων, όπου τα νερά και τα φερτά υλικά εξαφάνισαν, αφήνοντας μόνο το χρώμα της σκουριάς βαμμένο στο βράχο, που δύσκολα κι αυτό διακρίνεται.

Γιώργος Ανδρέου.

Εκπαιδευτής – οδηγός καταβάσεων φαραγγιών