Οι περίφημοι και συμβολικοί καταρράκτες των Τζουμέρκων ήταν μια πρόκληση για πολλά χρόνια και για πολλούς ορειβάτες-φαραγγάδες.
Το καλοκαίρι του 2012 τελικά ήρθε η στιγμή να περάσει ο ένας εξ αυτών, στο αρχείο των εξερευνημένων διαδρομών canyoning.
Αρθρογραφία, φωτογραφίες: Γιώργος Ανδρέου. Περιοδικό ”Κορφές” No 220 Ιούλιος 2013
Ξεκινώντας την περιγραφή, καλό θα ήταν να πούμε λίγα λόγια για την περιοχή.
Το χωριό Καταρράκτης είναι χτισμένο σε υψόμετρο 800 μέτρων στα Αθαμανικά Όρη που είναι γνωστότερα με την παραδοσιακή ονομασία Τζουμέρκα. Απέχει 63 χλμ. βόρεια της πόλης της Άρτας και 59 χλμ από την πόλη των Ιωαννίνων. Αποτελείται από το βασικό χωριό και μέσα σε έκταση 30 τ.χμ. περιλαμβάνει τέσσερις συνοικισμούς που όλοι μαζί απαρτίζουν την κοινότητα Καταρράκτη.
Η παλαιότερη ονομασία του χωριού, μέχρι το 1927, ήταν Σχωρέτσαινα Τότε μετονομάσθηκε και πήρε το σημερινό του όνομα από τους δίδυμους καταρράκτες που βρίσκονται σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους και λίγο πιο ψηλά από το χωριό, κοντά στον συνοικισμό Κρυοπηγή. Οι καταρράκτες προσεγγίζονται από ένα καλό καλντερίμι και μπορεί κάποιος να πλησιάσει αρκετά κοντά, ενώ αποτελούν αξιοθέατο για την περιοχή. Στην βάση των καταρρακτών, αναβλύζουν και πολλά νερά από πηγές, αλλά γενικά το θέαμα είναι αρκετά εντυπωσιακό κι επιβλητικό. Το ύψος των καταρρακτών είναι 90 μέτρα και έχουν νερό όλο το χρόνο, εκτός από τα μέσα Ιουλίου μέχρι και τον Σεπτέμβριο που συνήθως ξεκινάνε και οι δυνατές βροχές στα Τζουμέρκα. Τον χειμώνα και μέχρι την Άνοιξη, το θέαμα με την υπερβολική ποσότητα νερών από το λιώσιμο των χιονιών, είναι συγκλονιστικό!
Δυο θεριά που βρυχάνε κι ακούγονται από αρκετά μακριά!
Η θέαση των καταρρακτών, ερχόμενοι από Γιάννενα, ξεκινάει μετά το χωριό Καλέντζι με κατεύθυνση το γεφύρι της Πλάκας. Από εκεί φαίνεται ο μεγάλος ορεινός όγκος των Τζουμέρκων και οι καταρράκτες που κοσμούν ακόμα περισσότερο αυτή την όμορφη εικόνα!
Στις 4 Ιουλίου 2012 και στα πλαίσια της 9ης Πανελλήνιας συνάντησης καταβάσεων φαραγγιών πού έγινε στα Πράμαντα Τζουμέρκων, η οποία οργανώθηκε από τον Ελληνικό σύλλογο εξερεύνησης φαραγγιών, έγινε και το αρμάτωμα του ενός από τους διδύμους καταρράκτες.
Η ιδιαίτερα υψηλή θερμοκρασία εκείνης της εποχής, σου έδινε την επιλογή να μην φορέσεις νεοπρέν και να νοιώθεις ακόμα πιο ελεύθερος! Το ανάπτυγμα των σχοινιών που κάναμε ασφαλίζοντας την όμορφη αυτή διαδρομή, ήταν 105 μέτρα. Κινηθήκαμε κάπως λοξά για να προσεγγίσουμε ασφαλή σημεία-πατάρια αγκυρώσεων με ενδιάμεσες και ασφαλές αλλαγές. Ο μεγάλος καταρράκτης για την πρέπουσα ασφάλεια, χωρίστηκε σε 4 εναλλαγές. Η διαδρομή λοιπόν ξεκινάει με μια τραβέρσα 3 μέτρων που οδηγεί σε ασφαλές πατάρι. Από εκεί ξεκινάει μια κλειστή κατάβαση 15 μέτρων (auto moulinette), που οδηγεί σε εκτεθειμένο πατάρι, προς αποφυγή τριβών. Η πορεία χαράχτηκε προς την αριστερή μεριά όπως κοιτάζουμε προς τα κάτω. Από εκείνο λοιπόν το πατάρι (θεωρώ πως είναι το καλύτερο σημείο) κατεβαίνει ραπέλ 42 μέτρων που οδηγεί σε ένα άλλο αρκετά μεγάλο πατάρι το οποίο βρίσκεται εκτός νερού. Κατά την διάρκεια αυτής της κατάβασης, ο αέρας που δημιουργείται από τα ρεύματα του καταρράκτη πετάει συχνά-συχνά έντονους ψεκασμούς με νερό που κάνει την κατάβαση πιο συναρπαστική! Μετά την προσγείωση στο πατάρι για το τελευταίο ραπέλ των 48 μέτρων, η μικρή διαδρομή του μεγάλου καταρράκτη πλησιάζει στο τέλος της! Αυτή η κατάβαση γίνεται δίπλα στο νερό και καταλήγει μέσα σε όμορφη καταπράσινη αλλά μια και μοναδική λιμνούλα που έχει όλη η διαδρομή.
Αγναντεύοντας από κάτω τον καταρράκτη κι αφού έχεις ολοκληρώσει την κατάβαση, το δέος είναι φανερό!
Κατεβαίνοντας προσεκτικά με αντιστηρίξεις, λίγο πιο κάτω συναντάμε το κεντρικό καλντερίμι και ανηφορίζουμε για το παρκινγκ. Όσο πλησιάζουμε στο παρκινγκ, συχνά κοντοστεκόμαστε και αγναντεύουμε πίσω μας το μεγάλο θεριό!
Την κατάβαση του μεγάλου καταρράκτη σε εποχή με λίγο νερό, μπορούν να την κάνουν και αρχάριοι, με την προϋπόθεση να έχουν μυηθεί στο canyoning και να είναι σε ομάδα έμπειρων. Δεν θεωρώ ότι είναι κάτι απαγορευτικό και δύσκολο, παρά μόνο συναρπαστικό!
Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλα τα μέλη της ομάδας που βοήθησαν στο αρμάτωμα του καταρράκτη, κι ένα μεγάλο ευχαριστώ στον χορηγό μας ‘‘Κοτόπουλα Ανέζας’’ που κατάγεται από το ομώνυμο χωριό, όπου με την πολύτιμη προσφορά του, ειδικά σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, βοήθησε στην επιπλέον προβολή και τουριστική εξέλιξη του τόπου του.
Γιώργος Ανδρέου
